Seni kaybetmekten korktuğum kadar kimseyi kaybetmekten korkmadım ben!!! Bana neler oluyor bilmiyorum neden bu kadar sendeyim?Neden sen yokken bile hep seninle berabermişim gibi?Aklım,kalbim sürekli sende sanki seninle Merhaba! dedim hayata..Sanki bundan öncede sen hep benimleydin.Kalbimin bir köşesinde saklanıyodun!Çıkmaz sokaklara girişimi izledin,ben ağlarken bir köşede bana bakıyodun Mutlu olacağın günler gelecek diyodun bana..Bekledin karanlığa gidişimi yere düşüşlerimde hep arkamdaydın! Belki de hep aslında içimde olduğun için şimdi bu kadar iyi anlıyosun beni Bu kadar sevdiriyosun kendini.. Ama diyorum ya seni kaybetmekten çok korkuyorum sonunda sadece acı,keder,üzüntü ve gözyaşı olan bir şeyin altına imzamızı attık.En başından biliyodum sonunun ne olacağını..Kör bir kuyu içine atılıp oradan bir daha asla çıkamayacağımı biliyodum bilerek sevdim herşeyi göze alarak!Bir çok korkuyu silip attım benliğimden,hep senden güç aldım.Şimdi içimde ki aşkın o kadar büyüdü ki tek korktuğum şey seni kaybetmek.. Aklıma geldiğin zaman gülmek geliyor içimden çok mutlu ediyosun beni.Bütün güzel olan şeyleri seninle yaşamak,seninle paylaşmak istiyorum ve bütün güzel aşk sözcüklerini senin kulağna fısıldamak! İşte bu yüzden SENİ KAYBEKTEN KORKUĞUM KADAR KİMSEYİ KAYBETMEKTEN KORKMADIM BEN!!